Kovach.rs

  Ime Aleksinca prvi put  je zapisano 1516. godine u Kruševackom defteru (No 55). O nastanku imena postoji više legendi. Sasvim je, međutim, izvesno da ime dolazi od vlastitog imena. Naime, najpoznatija legenda o imenu Aleksinca u ovim krajevima spominje nekog Aleksu, vlasnika mehane (kafane, tj. hana u to vreme). Tako je tadašnji "Aleksin han" izrastao u današnji Aleksinac.

  Teritorija opštine Aleksinac prostire se u jugoistočnom delu Republike Srbije između 43o 27'43'' severne geografske širine i 21o29'56'' istočne geografske dužine. Zahvata površinu od 707 km2 na kojoj živi 57.749 stanovnika ili 81,68 stanovnika na kvadratnom kilometru.

Sedište opštine i kulturno-administrativni centar je grad Aleksinac (17.171 stanovnik). Ostali  stanovnici žive u 71. seoskom naselju.       

 Aleksinac je smešten u Aleksinačkoj kotlini, na sastavu dolina reka Moravice i Južne Morave, i zauzima prostor sa obe strane Moravice, s tim što se veći deo grada nalazi na njenoj desnoj obali. 

 Okolna naselja rasuta su po prostranoj kotlini i na njenom obodu, po i na obroncima obližnjnih planina Ozrena, Bukovika i Jastrepca.

  Središnji deo opštine presecaju važni saobraćajni pravci: međunarodni železnički pravac sever - jug i autoput E-75 koji Evropu spajaju sa Južnom Evropom i bliskim i srednjim istokom u Aziji. Na samo 3 km od centra Aleksinca je železnička stanica “Aleksinac’’ u Žitkovcu, a na oko 30 km međunarodni aerodrom “Konstantin Veliki” u Nišu.
 
  Područje opštine Aleksinac je veoma bogato vodenim tokovima koji sačinjavaju deo sliva Južne Morave. Od većih levih pritoka Južne Morave tu je reka Turija, a od desnih reka Moravica koja svojim tokom u dužini od 20 km od Bovanskog jezera teče teritorijom opštine Aleksinac.

 U blizini Aleksinca je i veštačka akumulacija, jezero Bovan, površine 110 ha i zapremine 59.000.000 m3 iz koje se veći deo Opštine i grad Aleksinac snabdevaju pijaćom vodom. Bovansko jezero idealno je i za razvoj turizma.

 Na području opštine vlada umereno-kontinentalna klima koja se odlikuje većim godišnjim temperaturnim kolebanjima, sa često izraženim ekstremnim temperaturnim vrednostima. Najčešći vetrovi su severozapadni, istočni i jugoistočni.

  Zbog povoljnog položaja, opština Aleksinac ima dobre saobraćajne veze sa susednim opštinama (Sokobanja, Ražanj, Kruševac, Prokuplje, Svrljig i Niš). Udaljenost centara susednih opština od Aleksinca je 30 – 45 km.

          Preko ovih teritorija održavale su se od najstarijih vremena suvozemne veze izmedju Evrope i Azije. Preko nje su se kretale velike vojske u osvajačkim i odbrambenim pohodima, jer su tu prolazili vojni drumovi, poznati pod opštim nazivom Carigradski drum.
          Za nastanak Aleksinca kao naselja od značaja je sama konfiguracija zemljišta. Aleksinac se kao naselje najpre formirao u podnožju brda Gradište (228 m), u južnoj polovini današnjeg sela    Vakup, pa se odatle preselio na današnju lokaciju. Ovo mesto se od srednjovekovnog sela, tokom svoje burne istorije, razvilo u privredni, administrativni, sudski, kulturni, prosvetni i zdravstveni centar svoje okoline.
           Na razvoj Aleksinca u prvom redu su uticale saobraćajne veze. On se u XVI veku našao na novom turskom Carigradskom drumu i postao važna stanica za prenoćišta putnika, što je uslovilo da u njemu početkom XVII veka Turci podignu tvrđavu čija posada je imala zadatak da štiti putnike na drumu od hajduka.
           Pored saobraćajnih veza, razvoj Aleksinca odredili su i privredni uslovi. Njegovoj okolini bilo je potrebno mesto za razmenu dobara, lokalno središte. To je uslovilo da početkom XVII veka Aleksinac spada u red varoši koje "imaju ispod 100 dućana", kako se tada izražavala ekonomska moć.
           U XVIII veku Aleksinac je bio sedište nahije, a pored varoši, nahiju je činilo još 17 sela.
Veliki značaj okolina Aleksinca imala je u srpsko-turskim ratovima 1804-1813. i  1876-1878. godine. Naime, 1804. godine izbio je Prvi srpski ustanak. Aleksinac, koji je u to vreme pripadao Leskovačkom pašaluku, prvi dodir sa ustankom imao je 1805. godine, kada je kroz njega prošla vojska niškog muhafiza Hafiz-paše. Slavni dani u ovom ustanku nastaju 1806. godine, izgradnjom utvrdjenja kod Deligrada, devet kilometara severozpadno od Aleksinca. Poznata bitka, u kojoj su Srbi odneli pobedu nad Turcima odigrala se septembra 1806. godine. Aleksinčane je u boju predvodio vojvoda Stojan Cvetković.
            Od izuzetnog značaja za razvoj Aleksinca je i to što  je od 1833. do 1878. godine bio granično mesto prema Turskoj, pa je preko njega kretala sva robna razmena izmedju Srednje Evrope i Turske, zbog čega je tu postojala carinarnica (djumrukana), karantin i okružni sud koji je izdavao vize za ulazak u Srbiju preko Aleksinca. Razvoj Aleksinca kao pograničnog mesta posebno je pomagao knez Miloč Obrenović. On je, pored ekonomskih razloga, od Aleksinca hteo da stvori konkurenta Nišu, koji se tada nalazio u turskim rukama. Knez Miloš je tu zamisao donekle i ostvario. Pored pomenutih institucija, u Aleksincu je bilo i sedište engleskog kurira koji je primao i ekspedovao englesku poštu za Tursku i iz Turske. Godine 1838. izgrađena je crkva, a od 1841. do 1869. godine u Aleksincu je bilo i sedište austrijske pošte.
        Aleksinac i okolina su odigrali važnu ulogu i u Prvom srpsko-turskom ratu 1876. godine. Tu je bilo sedište štaba kneza Milana Obrenovića, a čuvena je i bitka na Šumatovcu koju su Srbi dobili. U ovom ratu se uz Srbe borio i veliki broj dobrovoljaca iz mnogih evropskih država i Rusije. Najslavnije je ime pukovnika Nikolaja Rajevskog, koji je poginuo kod Adrovca, a čije srce je sahranjeno u porti manastira Sveti Roman kod Praskovca. Ličnost pukovnika Rajevskog poslužila je Lavu Tolstoju za oblikovanje lika grofa Vronskog u romanu Ana Karenjina.           
         Veliki doprinos Aleksinčani su dali i u Prvom i Drugom svetskom ratu. Oni su delili sudbinu Srbije koja je u Prvom svetskom ratu izgubila trećinu stanovništva, odnosno polovinu odraslog stanovničtva.

Slike grada :

(http://i9.tinypic.com/81fpwkn.jpg)

(http://i4.tinypic.com/6nuybgk.jpg)

(http://i14.tinypic.com/8e8ey4o.jpg)

(http://i5.tinypic.com/6k6l855.jpg)

(http://i12.tinypic.com/711zzt4.jpg)

(http://i14.tinypic.com/72geh5u.jpg)

(http://i3.tinypic.com/7xvibyh.jpg)

Lep je taj Aleksinac... ;)

Crkva u Aleksincu :

(http://i4.tinypic.com/6nuybgk.jpg)

(http://i17.tinypic.com/82k8d1f.jpg)

(http://i13.tinypic.com/8gf37r6.jpg)

(http://i17.tinypic.com/8b7333a.jpg)

(http://i13.tinypic.com/7xioh8l.jpg)

(http://i14.tinypic.com/7xu9nbp.jpg)

(http://i9.tinypic.com/6utvmnn.jpg)

Pa jeste... :) :) :)
Uskoro cu da vam pokazem moja najomiljenija mesta u Aleksincu i njegovoj okolini...
Sada nemam vremena...
A sve sto imam da kazem je > DOBRODOSLI ! :) :) :)

Simpatican gradic nema sta...

Pa hvala... :)
I evo neka od meni najomiljenijih mesta u Aleksincu i njegovoj blizoj okolini :)

Brdjanka :) :

(http://i10.tinypic.com/8gees75.jpg)

(http://i5.tinypic.com/89i273b.jpg)

(http://i18.tinypic.com/6t55il5.jpg)

Bovansko jezero :) :

(http://i1.tinypic.com/7wqavcl.jpg)

(http://i5.tinypic.com/87jahhy.jpg)

(http://i13.tinypic.com/6t58xmu.jpg)

(http://i6.tinypic.com/6ybcnxg.jpg)

(http://i2.tinypic.com/8fjwleg.jpg)

(http://i18.tinypic.com/6y5i453.jpg)

(http://i7.tinypic.com/6u4bk07.jpg)

E a ovo je moj voljeni i ljubljeni Lipovac, i manastir sv. Stefana :)
Ovde vam ja idem u sredu i ostajem jedno nedelju dana, tako da ce te vrlo uskoro dobiti i snezne :) slike :) :) :)
Ovo je sam manastir :) :

(http://i4.tinypic.com/6jwghgz.jpg)

(http://i11.tinypic.com/816525l.jpg)

(http://i11.tinypic.com/6p5s1vo.jpg)

A ovo okolina :) :

(http://i11.tinypic.com/8bg1zk0.jpg)

(http://i3.tinypic.com/6kp3gyf.jpg)

(http://i9.tinypic.com/73ace83.jpg)

(http://i10.tinypic.com/8ehlhlg.jpg)

(http://i17.tinypic.com/6yfqfqe.jpg)

(http://i3.tinypic.com/8e9hbmo.jpg)

(http://i6.tinypic.com/72h08s9.jpg)

(http://i9.tinypic.com/834vb0n.jpg)

(http://i7.tinypic.com/6ynt5z4.jpg)

A ovo je crkva sv. Trojice u Gornjem Adrovcu, na ovom mestu je cuveni Rajevski, iliti grof Vronski iz Ane Karenjine izgubio zivot, prvo je bio tu sahranjen, i ova crkva je bila podignuta u njegovu cast, i u cast ruskih vojnika koji su tu izgubili zivot, zato se cesto i naziva ruskom crkvom, nakon pogibije Rajevskog, njegova tetka je dosla u Srbiju, sa zeljom da prenese telo u Rusiju, ali  je njegovo srce ostalo u Srbiji u manastiru sv. Romana a telo je preneseno u Rusiju! :)

(http://i13.tinypic.com/6pq9lkl.jpg)

(http://i2.tinypic.com/7w6hyt2.jpg)

(http://i16.tinypic.com/8bjhki9.jpg)

(http://i18.tinypic.com/6xiioi8.jpg)

(http://i12.tinypic.com/6o40cd0.jpg)