Kad jednog jutra rasprši se mrak i bude dan, i bude dan kad jedne zore probudim se ja iz dugog sna, iz dugog sna
O Fedra potražit ću te tad O Fedra ne želim biti sam O Fedra požuri k meni tad O Fedra ne budi samo san
Opet tražim onaj stari put tog grimiznog svijeta što se rađa u zori opet hrlim k tebi kao zvuk i poznata slika što se vraća i gori
Fedra, u toj novoj zori Fedra, u grimiznom jutru Fedra, u meni još gori Fedra, plamen tvoj
Kad život mi se približi kroz noć i dođe dan, i dođe dan kad oči zore prekinu taj muk kroz pjesme zvuk, kroz pjesme zvuk
|
|