(Goran Bregovic & Krzysztof Krawczyk)
Tu w starych domach ciągle jeszcze marzną serca Choć powiedział ktoś że dobry nastał czas Każdy z daleka woli mijać takie miejsca Lecz tu żyje ktoś z nas I czeka Wciąż czeka na swój czas Czas wyśniony w kolorowych snach
Witaj gościu utrudzony wiem, że masz spraw zbyt wiele W końcu wielki to świat Zaglądaj częściej w te strony bo bardzo ciebie tu brak Żegnam cię smutny domu Wietrze, porwij mnie w świat Pokaż mi miejsca gdzie domy nie mają aż tylu lat
Po ciemnych kątach i uliczkach brukowych Szarość się plącze a na głowy kapie strach I chociaż ciągle milczą domy zatroskane To głos dobywa się tłumiony Tłumiony nawet w snach Głos tłumiony Schowany w sercu żal
Witaj gościu utrudzony wiem, że masz spraw zbyt wiele W końcu wielki to świat Zaglądaj częściej w te strony bo bardzo ciebie tu brak Żegnam cię smutny domu Wietrze, porwij mnie w świat Pokaż mi miejsca gdzie domy nie mają aż tylu lat
|
|